Liryczny danse

Piotr Macierzyński, Odrzuty, Korporacja Ha!art, Kraków 2007



PREMIERA nowego tomu Piotra Macierzyńskiego.


Odrzuty to – mówiąc najprościej – książka o odrzuceniu: w sferze emocjonalnej, społecznej, a nawet trochę... literackiej.
O tym, co boli, niepokoi i denerwuje, Macierzyński jak zwykle mówi ze sporą dozą autoironii i humoru. Warto zwrócić uwagę na dwugłos podmiotu lirycznego, który czasem występuje w rodzaju męskiego, czasem żeńskim, co stwarza wrażenie poetyckiego dialogu, dyskusji bądź kłótni kochanków. Tomik różni się od poprzednich, jest mniej wierszy składających się z długich, dygresyjnych opisów, a więcej opartych na konsekwentnie realizowanym pomyśle, dążących do błyskotliwej pointy.



* * *


Od dawna Piotr Macierzyński silnie znaczył wiersz nacechowaną podmiotowością, sfabularyzowaną praktyką mówienia, dosadnością wyrażeń: śmiechu i goryczy. Trochę inaczej prezentuje się w Odrzutach. Tematykę wzajemnego odrzucenia i reakcji zwrotnych, sprzężeń w sferze emocjonalnej, społecznej, a nawet literackiej zawarł bowiem tak w przeobrażeniach osobowych, jak modyfikacji głosów mówiących.
Tomik rejestruje upadki i wzloty transgresyjnej świadomości, operuje wycinkami fizjognomii. Chociaż poeta nadal przywdziewa maski, gra cudze i własne role (rodzaj żeński, „ten ktoś”, kolejne wydania niepoprawnej męskości), bada inne obszary dialektyki – liryczne stany skupienia. Otwarcie pyta o sens pisania, jego egzystencjalny wymiar. Zamiast sprawdzonej narracyjności widać tu przebłyski sytuacjonizmu, punktowanie doświadczeń i osobistych wyrzutów. Autor nieustannie podważa stan rzeczy i sytuacji estetycznej poprzez mnożenie ironicznych konceptów czy rozbijających tok myślenia puent. Macierzyński występuje jako poeta niecierpliwy, ale jego Odrzuty wypadnie czytać jako paradoksalne akty kontemplacji.

[Tomasz Charnas]




Piotr Macierzyński (1971) – poeta. Wiersze publikował m.in. w „Studium”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Lampie”, „Akcencie”, „Ha!arcie”. Wydał tomiki Danse macabre i inne sposoby spędzania wolnego czasu (2001) oraz tfu, tfu (2004).

Strona autorska: www.piotrmacierzynski.republika.pl