Nowa strona 1
Prawdziwa niecnota krytyków się nie boi.

Tak jest też z moim krytycznym „ja”... albo „on”.
Najpierw interesuje się sobą,
później przerzuca pożądliwość tekstową
na innych autorów.
Jakie są efekty intertekstowych starć,
konfliktów na gruncie artystycznym,
walki interesów i racji osoby publicznej
(pedagogizującej ciałem-pismem,
wyrządzającej nim krzywdy)
– przekona się wizytator/czytelnik tej strony.

 


Tomasz Charnas
(1981) – wietschny student Uniwersytetu Jagiellońskiego, skończony nauczyciel języka polskiego, krytyk/ant towarzyszący współczesnej poezji i prozie, dążący do tekstowego ideału (auto)korektor i redaktor.

Zakończył (?) polonistyczną karierę na UJ-ocie pracą Młodoliterackie silva rerum, czyli glosy recenzenta z przełomu wieków. Od czytelnika amatora do postawy autora zaangażowanego w krytykę literatury najnowszej (Kraków 2006), której długo nie chciano przeczytać ani zaakceptować ze względu na osobliwą i gorszącą akademików zawartość.

Na co dzień pisze głównie o innych autorach, gdyż nie ma talentu do klecenia wierszy ani treści prozaicznych. Dzięki licznym głosom krytycznym ze strony innych recenzentów zaczął publikować w prasie tylko konstruktywnie działające na publiczność teksty. Ze swoimi morderczymi – w „punkcie krytycznym” – zapędami wobec autorów i ich twórczości zstąpił do internetowego getta, gdzie uparcie walczy „o” i „na” słowa.

W swojej praktyce krytycznoliterackiej nadgorliwie skupia się na refleksji metá, nadużywa narzędzi dekonstrukcjonistycznych i semiologicznych wobec opisywanych tekstów, gani pseudo- hermeneutów, nudnych strukturalistów oraz autorów nieznających się na zasadach polskiej interpunkcji, gdyż – jak twierdzi – „znaki przestankowe też znaczą”. Ze względu na pedofilologiczne skłonności, ostrość wydawanych sądów, strategię pisania nazywany Pedorec(enzent)em.

Wkrótce skończy się/pracę nad tomami autorskich antologii poświęconych najważniejszym zjawiskom literackim III RP: Niech nas od/czytają oraz Między klasycystami i barbarzyńcami. Wycinki ze sporu o zjawiska poetyckie lat 90. XX wieku. Mieszka w Krakowie.