|
Pielęgniarz? Ryzykant? Rebeliant?
|
Krakowska premiera nowej powieści Mariusza Sieniewicza
KRAKÓW
2 grudnia (niedziela), godz. 20.00
Lokator, ul. Krakowska 27
Spotkanie poprowadzi Robert Ostaszewski
Fragmenty powieści przeczyta Krystian Papierz
O KSIĄŻCE
Trzydziestotrzyletni Błażej Pindel boleśnie odczuwa terror aroganckiej kultury młodości, wpełzającej w najintymniejsze sfery życia. Świat starych ludzi jest wyszydzany i schodzi do podziemia. Pewnego dnia konspiracyjna grupa emerytów, uznawszy Pindla za „wybrańca”, wykonuje nad nim mistyczny zamach siekierą. Bohater przeobraża się w zdziadziałego Kolumba i wyrusza na tajemniczą wyspę, gdzieś w zaświatach. Wyspą rządzi dyktator, Wielki Bobas, a poddani niewolniczej pracy, wyklęci staruszkowie mumifikują młodzieńcze ciała najcudowniejszych okazów zachodniej cywilizacji, od Jamesa Deana przez Brigitte Bardot, Jima Morrisona po dzisiejsze gwiazdy popkultury. Misją Kolumba jest wywołanie geriatrycznej rewolucji i przywrócenie „starego świata”.
Rebelia jest fantazmatyczną, na poły liryczną, na poły groteskową podróżą człowieka przez własne przemijanie i śmierć. Sieniewicz tworzy mitologię starości, zrodzoną z buntu wobec spychania jej w sferę tabu. W dogasającej egzystencji widzi lustro najpełniejszego człowieczeństwa, przesłaniane fałszywymi mirażami hedonistycznej estetyki. To opowieść o rebelii starców, którzy odważyli się sprzeciwić rzeczywistości permanentnego liftingu, by powiedzieć stanowcze: „Nie! Uważajcie, nadchodzimy!” To rok 68 à rebours.
* * *
OPINIE o KSIĄŻCE
Najnowsza powieść Sieniewicza, Rebelia, to kolejny krok na [...] drodze ku wszechobecnej metaforze, wielopiętrowemu symbolowi, jak najdalej od realizmu, co nie znaczy, że z dala od palących problemów współczesności. Wręcz przeciwnie.
Owe problemy, do których odwołał się olsztyński pisarz w Rebelii, to bez mała samograje: terror kultury młodości, obsesja nieśmiertelności, starość ujmowana jako skandal i rugowana z rzeczywistości itd. Rebelia ma najwięcej wspólnego z antyutopią, choć można też w niej widzieć mroczną, upiorną baśń dla dorosłych.
(Dariusz Nowacki)
Rebelia dzieje się przede wszystkim w języku, eksplodującym skojarzeniami, słowotwórstwem, inwersją, dziecinadą i groteską.
(Kazimiera Szczuka)
Najnowsza powieść Mariusza Sieniewicza wymyka się wszelkim próbom klasyfikacji gatunkowej, bo sama w sobie jest literacką autoironiczną grą z konwencjami, motywami, stylami i przesłaniami literatury i kultury współczesnej.
(Jarosław Czechowicz)
Metaforyczna powieść Sieniewicza jest odrealniona do granic możliwości. Autor stworzył alternatywny świat, który w krzywym zwierciadle satyry ukazuje terror młodości nachalnie lansowany przez popkulturę. Pisarz sięgnął przy tym do literatury z najwyższej półki, tworząc Lolitę na opak, powołując do życia przerażający świat, godny pióra Orwella czy Huxleya. Wyspa z kart Rebelii to odpowiednik Nipu z Mikołaja Doświadczyńskiego przypadków lub Laputy z Przygód Guliwera Jonathana Swifta.
(Maciej Robert)
Jest to krytyka pewnej formy materializmu – o tyle interesująca, że podjęta ze stricte materialistycznego punktu widzenia. „Biologia nie jest przeszkodą. Przeszkodą jest chciwa młodość”.
(Jacek Dukaj)
O AUTORZE
Mariusz Sieniewicz – ur. 1972 r. w Olsztynie. Pisarz, felietonista. Chronologiczne: popełnił w swoim życiu pięć, sześć wierszy, pisał recenzje literackie, felietony i eseje, aż w końcu poprzestał na pisaniu prozy. Debiutował na początku lat 90. w piśmie literacko-kulturalnym „Teraz my?” opowiadaniem Łysość, następnie był współzałożycielem i redaktorem pisma „Portret”. W roku 1999 wydał w serii literackiej „Portretu” debiutancką powieść pt. Prababka. Brał udział w „Tekstyliach” – festiwalu młodej prozy w Krakowie w listopadzie 2001.
W 2002 zrezygnował z pracy w redakcji „Portretu”, zaś rok później opublikował drugą powieść, Czwarte niebo, nominowaną do Paszportów „Polityki” i Nagrody Literackiej Nike. Twórca audycji radiowych (Ucho do wycierania portretu i "Kulturalne misie) oraz happeningów (Rzeczyzoopospolita, Old parade). W gwiazdozbiorze tygodnika „Przekrój” zaliczony do ósemki najciekawszych postaci młodej literatury i sztuki. W ankiecie ogólnopolskiego forum krytyki literackiej Literatorium.pl Czwarte niebo znalazło się na drugim miejscu na najlepszą powieść roku 2003, w pierwszy miesiącach 2005 powieść ta czytana była w odcinkach w olsztyńskiej rozgłośni Polskiego Radia. W 2004 stypendysta międzynarodowego projektu Homines Urbani organizowanego przez Willę Decjusza i Instytut Książki w Krakowie, zaś trzy lata wcześniej – stypendysta Miasta Olsztyna.
Publikuje od czasu do czasu w „Krytyce Politycznej”, wcześniej jego teksty można było znaleźć m.in. w „Borussi”; „FA-arcie”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Ha!arcie”, „Transformacjach”, „Portrecie”, „Warmii i Mazurach” oraz internetowej Witrynie Czasopism. Tłumaczony na język niemiecki, rosyjski, węgierski, chorwacki i litewski.
W maju 2005 opublikował trzecią książkę – zbiór opowiadań Żydówek nie obsługujemy (W.A.B), który otrzymała tytuł Książki Wiosny 2005, przyznany przez Bibliotekę Raczyńskich i Poznański Przegląd Nowości Wydawniczych oraz nominację do Paszportu "Polityki" w dziedzinie literatury. Tytułowe opowiadanie znalazło się wcześniej w chorwackiej antologii współczesnej prozy polskiej Orkiestru iza leda w tłumaczeniu Ivany Vidovic.
Od 1999 do 2005 zawodowo udzielał się jako asystent w Katedrze Literatury Współczesnej, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. We wrześniu 2005 rozpoczął pracę w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie jako asystent dyrektora ds. programowych, co oznacza czytanie ton tekstów i pisanie opinii, recenzji, itp. Pisuje też felietony do ogólnopolskiej gazety codziennej „Metropol”. Mieszka na olsztyńskim Zatorzu, które mniej lub bardziej poradnie opisał w Czwartym niebie.
W marcu 2005 Olga Tokarczuk rekomendowała twórczość Sieniewicza na Międzynarodowych Targach Książki w Lipsku, w ramach projektu Famous authors present promising young writers.
31 marca 2006 w Teatrze Polskim we Wrocławiu odbyła się premiera spektaklu Wszystkim Zygmuntom między! , będącego adaptacją powieści Czwarte niebo. Sztukę wyreżyserował Marek Fiedor, w rolach głównych wystąpili Adam Szczyszczaj i Kinga Preis.
Poprzednie KSIĄŻKI Mariusza Sieniewicza
Prababka
Debiutancka powieść olsztynianina. Proza inicjacyjna, proza małych ojczyzn i jednocześnie moje prywatne śledztwo przeciwko pamięci. To dzieje małego chłopca Owiewki, który dorasta i inicjuje się gdzieś na północnej wsi. Inicjuje się ze światem poprzez piękno Długiej Gośki, wchodzi w magiczną krainę sprokurowaną przez zmarłą prababkę, by zaraz jednak być z niej wyrzuconym poprzez wtargnięcie Ślepego Generała.
Czwarte niebo
Opowieść o młodym człowieku, Zygmuncie Drzeźniaku, żyjącym w prowincjonalnym mieście, którego potrzeba mitologizacji popchnęła w obłęd. Drzeźniak budując swoją mitologię, nie zauważa, że wcale nie musi ona służyć sensowi egzystencji. Wprost przeciwnie — budzą się demony i Drzeźniak z miejsca wikła się w konflikt sił potężniejszych od siebie: jawy i snu, Boga i Szatana, jak również własnych pragnień i fantomów.
Żydówek nie obsługujemy
Zbiór 10 opowiadań, których wspólnym bohaterem jest Inny, Obcy — mocno zakorzeniony w ludzkiej podświadomości, choć rzadko dochodzący do głosu. Codzienność dobrze rozpoznana raptem, w krótkiej, gwałtownej iluminacji, w chwili jakiegoś zapętlenia, zrywa niewinną maskę i ujawnia absurdalną grozę, a człowiek zmuszony jest uczestniczyć w czymś, co go przerasta i musi poddać w wątpliwość to, czym był dotychczas. Nie może być pewien ani swej tożsamości, ani poglądów, uczuć, nawet płeć jest wielce wątpliwa.
|
|
| |
