Pierwsza krew: inicjacja – wejście w dojrzałość
[Aktualności - zaproszenia]
|
Spotkanie w Klubie Bunkra Sztuki – wokół debiutu powieściowego Ireny Krzywickiej
wtorek, 10 czerwca 2008, godz. 18.00
Klub Krytyki Politycznej zaprosił do dyskusji o powieści feministki i znawczynie kwestii kobiet. Spotkaniu towarzyszy wystawa fotografii Moniki Mamzety oraz pokaz fragmentów filmów z dwudziestolecia międzywojennego.
Debiutancka powieść Ireny Krzywickiej, Pierwsza krew, to opowieść o budzącej się seksualności nastolatków. Bohaterowie: Adam, Krzyś i Jasia muszą samotnie zmagać się z tajemnicami swych dojrzewających ciał, które stawiają ich na bolesnej granicy między dzieciństwem a dorosłością. Inicjacja seksualna Adama, pierwsza menstruacja Jasi czy nieposkromiona żądza władzy i dyscypliny u Krzysia przydarzają się im niemal mimowolnie i wplątują w sieć skomplikowanych zależności rodzinnych, społecznych i psychologicznych. |
|
|
Olbrzymki a Giganci
[Książki - glosy, myśli]
|
Ewa Toniak, Olbrzymki. Kobiety i socrealizm, Korporacja Ha!art, Kraków 2008 (Linia Wizualna)
Pierwszy tom z serii Linia Wizualna Korporacji Ha!art. Pieczę nad cyklem sprawują redaktorzy: Ewa Małgorzata Tatar i Kuba Mikurda. Oficyna proponuje monograficzne i teoretyczne ujęcia zagadnień z obszaru szeroko rozumianej kultury wizualnej – książki, które „przyłapują na patrzeniu, szukają nowych połączeń, produkują kombinacje i prowokują krótkie spięcia”.
Sztuka może być źródłem historycznym, pokazującym sposób myślenia ludzi żyjących w przeszłości. Socrealizm jako oficjalny kierunek w sztuce operował promowanymi w oficjalnej polityce typami człowieka, stąd socjalistyczny model kobiety posiadać miał własne odbicie w sztuce. Analiza sposobów przedstawienia kobiety w socrealistycznej ikonografii, literaturze, muzyce nie tylko jest wyrazem lansowanego przez komunizm schematu kobiecości (definiującego ją od roli w społeczeństwie aż po seksualność), ale także informacją o źródłach istniejących po dziś dzień w kulturze wizualnej zapożyczeń. |
|
|
Od Marychy do Marysieńki – kobiety Sylwii Chutnik
[Aktualności - zaproszenia]
|
Ciało i melancholia
Księgarnia Massolit w Krakowie zaprasza na spotkanie z Sylwią Chutnik, autorką Kieszonkowego atlasu kobiet – współczesnej legendy miejskiej z kryminalnym finałem.
Życie w kamienicy przy ulicy Opaczewskiej w Warszawie zdaje się płynąć powolnym rytmem. Nic nie zwiastuje katastrofy. Bohaterki książki: Czarna Mańka, pani Maria, paniopan Marian i Marysia, uwikłane w swoje życiowe role matek gastronomicznych, rodziców ubraniowych, córek różowych, cukierników i handlarek bazarowych, otwierają nam drzwi swoich mieszkań.
KIEDY: sobota, 7 czerwca, godzina 19.00
GDZIE: Massolit, ul. Felicjanek 4, Kraków
Spotkanie jest organizowane w ramach konferencji Ciało i melancholia. |
|
|
Moja matka (nie) jest boska
[Aktualności - zaproszenia]
|
Wystawa towarzysząca wydaniu Utworu o Matce i Ojczyźnie Bożeny Keff w Bunkrze Sztuki w Krakowie
Wierszowo-dramatyczny Utwór to tekst prywatny i publiczny. Keff opisuje skomplikowane relacje między matką i córką, związki oparte na psychicznym uzależnieniu. To historia zmagania się z własną matką, ale również z Mitem i Historią, które za nią stoją.
Projekt Moja matka nie jest boska zakłada pracę artystek z poematem. Tekst jest „twardy" – odbiorca zmuszony zderzyć się z nim dokonuje wewnętrznych i zewnętrznych konfrontacji. Autorki prac dotykają osobistych doświadczeń, historii intymnych, kulturowego obrazu Matki, weryfikują do tej pory nienaruszalny mit macierzyństwa – pokazując miłość i poświęcenie, ale też przemoc emocjonalną w relacji matka – córka. Ważnym wątkiem jest też figura Matki jako Ojczyzny i związane z tym konstruktem problemy, takie jak antysemityzm, ksenofobia czy homofobia. |
|
|
Świeże mięsko z krakowskiej konserwy
[FELIEtonY]
|
Mikołaj Łoziński, Reisefieber, Znak, Kraków 2006
Buńczuczny Jaś Kapela, nazwany kiedyś Pikaczu polskiej poezji, obwieścił w jednym z wywiadów, że Nagroda Kościelskich to „jakaś wewnętrzna nagroda starszych ludzi, którzy niedługo umrą na stwardnienie rozsiane albo Alzheimera”, wyróżnienie dla młodych polskich pisarzy dawane przez „ludzi po osiemdziesiątce”.
W 2007 roku to „szacowne grono” namaściło, wsparło gotówką oraz swoim nadwyrężonym autorytetem i zawodnym czasem smakiem literackim autora jed(y)nej książki, Reisefieber – Mikołaja Łozińskiego. Czy słusznie?
W kuluarach **ujotowo-bankietowej starszyzny i w młodoliterackich knajpach wrzało do dywagacji, dlaczego nagrodę otrzymał akurat świeżo upieczony absolwent psychologii bez publikacji w pismach niszowych a przedstawiciel miejscowego – dla wielu członków jury – zachowawczego Znaku. |
|
|
<< Poprzednie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 Następne >>
|
