TAKI mały, taki DUŻY
[Książki - glosy, myśli]
|
Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom
Rozpoczął się kolejny Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom (OTCD). Organizatorem akcji jest Fundacja ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom.
Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom to wielkie święto czytania, które mobilizuje do szczególnie intensywnych działań ponad 1600 Koordynatorów i Liderów kampanii czytania w całym kraju, a także 1200 Czytających Szkół i ponad 1100 Czytających Przedszkoli. Podczas Ogólnopolskich Tygodni Czytania Dzieciom, lokalne osobistości i władze prześcigają się w czytaniu dzieciom. Na spotkaniach, festynach i różnorodnych imprezach dzieciom czytają aktorzy i dziennikarze, strażacy, policjanci, lekarze i sportowcy. A Ty? |
|
|
Homer Karaibów
[Książki - glosy, myśli]
|
Derek Walcott, Mapa Nowego Świata. Wiersze wybrane, tłum. S. Barańczak i in., wybór i red. M. Heydel, wstęp J. Brodski, Znak, Kraków 2008
„[...] zamiast zadeklarować swoją rasową przynależność, co niewątpliwie znalazłoby poklask tak u jego wrogów, jak i popleczników, Walcott utożsamia się z «bezcielesną samogłoską» języka, który stanowi część wspólną obu stron równania. Mądrość tej decyzji ponownie należy przypisać nie jemu samemu, lecz mądrości jego języka – albo jeszcze lepiej, mądrości litery tegoż języka: czarnej na białym. Poeta jest tylko piórem świadomym swego ruchu po papierze, a z tej samoświadomości rodzi się obrazowa elokwencja jego wersów [...]”. Tak wprowadza do lektury poezji Dereka Walcotta (1930) jego kolega po fachu i przyjaciel – Josif Brodski. Pierwszy w Polsce wybór wierszy Jamajczyka, laureata literackiej Nagrody Nobla z 1992 roku (za „dzieło poetyckie wielkiej jasności, wyrastające z historycznej wizji i stanowiące owoc otwarcia na wielokulturowość”), opublikowało krakowskie wydawnictwo Znak. Ten wciąż mało znany u nas autor, a jeden z największych żyjących poetów, dramaturg i eseista, ma w swoim dorobku ponad 20 tomów wierszy i poematów epickich. |
|
|
Po śladach
[Książki - glosy, myśli]
|
Jacek Gutorow, Urwany ślad. O wierszach Wirpszy, Karpowicza, Różewicza i Sosnowskiego, Biuro Literackie, Wrocław 2007 (Szkice)
Zebrane w tomie powtórzenia i modyfikacje recenzji, szkiców i esejów Jacka Gutorowa prędko zostały uznane za czołową pozycję z serii Szkice i jeden z najważniejszych zbiorów krytycznoliterackich ostatnich lat. Kto wie, może i ważniejszy dla historii literatury współczesnej niż cenne, rozporządzające „kanonem” (re)interpretacje opolanina z Niepodległości głosu.
Na pierwszy rzut oka Urwany ślad jawi się jako zbiór uczonych uwag o wierszach, bloków re- lub dekonstrukcji, analiz i nowatorskich odczytań poezji Witolda Wirpszy, Tymoteusza Karpowicza, Tadeusza Różewicza oraz Andrzeja Sosnowskiego. Później okaże się, że Gutorow występuje w roli tropiciela najciekawszych projektów literackich drugiej połowy XX wieku, słuchacza zmiennych rejestrów ogarniętego mrokiem niezrozumienia języka poetyckiego, fascynata nienaz(y)wa(l)nych zdarzeń w mowie. Jeśli podmiotowość jako rodzaj egzystencji ma być obiektem badań – to zamknięta i żyjąca swoim tokiem w wierszu, zdaje się sugerować autor. |
|
|
Pora poezji 3
[Aktualności - zaproszenia]
|
Festiwal w Krakowie: 28 maja-1 czerwca
Ruszyła kolejna edycja festiwalu Pora Poezji. Jednym z punktów programu jest premiera książki Johna Ashbery'ego pt. inne Tradycje i dyskusja wokół niej.
W książce autor próbuje za pomocą nowych języków krytycznych opisać twórczość pisarzy, których nie znajdziemy na mapie modernistycznej literatury. Ich projekty literackie rozwijały się z dala od głównego nurtu, w miejscach niedostępnych dla czytelników. Mimo marginalnej pozycji byli czytani i omawiani, ale zazwyczaj do interpretacji ich tekstów wykorzystywano bardzo tradycyjne narzędzia krytyczne. W tradycji polskiej również istnieją poeci, którzy nie weszli do oficjalnego kanonu. Są czytani w wąskich kręgach krytyków i teoretyków, ale ich poezja w zasadzie nie dociera do czytelników. Twórczość takich poetów jest traktowana jako osobliwość, z którą historia polskiej literatury musi sobie poradzić, co najczęściej oznacza, że ich wiersze umieszcza się w szufladce z napisem poezja hermetyczna i opisuje za pomocą tradycyjnych pojęć modernistycznych.
Czy istnieją inne tradycje krytyczne, do których można się odwołać, pisząc o tej poezji? Czy można o niej mówić za pomocą innych języków krytycznych (filozoficznych, politycznych, psychoanalitycznych, teologicznych)? Czy polska krytyka literacka jest gotowa na tak radykalną zmianę dyskursu? W jaki sposób tę zmianę wprowadzić? Oto najważniejsze pytania, które postawią uczestnicy panelu dyskusyjnego Inne tradycje krytyki. |
|
|
Gdzie jest memo?
[Książki - glosy, myśli]
|
Jarosław Lipszyc [autor/redaktor], Mnemotechniki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007 (Seria Literacka)
„Nie jestem autorem tej książki. Nie napisałem ani jednego ze słów, które w niej przeczytacie. Ta książka ma setki autorów, a ich listę znajdziecie gdzieś pod koniec. Są na niej imiona i nazwiska, pseudonimy, numery IP. Za tymi nazwami nie zawsze skrywają się ludzie. Niektóre są oznaczeniami botów – małych, sprytnych programów komputerowych. Wszystkie te słowa pochodzą z Wikipedii" – deklaruje Jarosław Lipszyc na okładce swojego (?) nowego tomu. Poetyckiego czy tylko odzianego słowami?!
Dalej, w obecnym w Wikipedii i stosownym do okazji Wstępie członek walczącej KP pisze: „Jednocześnie jednak jest to książka głęboko osobista. Bo choć wykorzystuję w niej wyłącznie cudze teksty, teksty tworzone kolektywnie dla wolnej encyklopedii, to poprzez ich własną redakcję opowiadam pewną prywatną opowieść.
Ale czy na pewno? Może tak jak słowa nie mogą być niczyją własnością, tak i opowieści zawsze będą należeć do sfery społecznej, bo upublicznione przestają mówić tylko same sobą – czytając je na zawsze już będziemy czytać również ich interpretacje, wykorzystania, analizy i nawiązania.
Ta opowieść jest opowieścią tym bardziej otwartą, że wolna licencja na jakiej została opublikowana (znajdziecie ją gdzieś pod koniec) zaprasza nie tyle do krytyki, co do twórczego remiksu, tworzenia własnych – jednoosobowych i kolektywnych – wersji". |
|
|
<< Poprzednie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 Następne >>
|
