Donos, nie w nos
[Recenzje - proza]
|
Marta Kuszewska, Niewyspani, Kraków 2006
Wielokrotnie nagradzana w konkursach poetyckich i literackich (m.in. na publikację opowiadania w antologii Napisz do Pilcha) Kuszewska pisze od siódmego roku życia, publikuje od czternastego. Ukończyła lingwistykę stosowaną na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako asystentka redaktor naczelnej magazynu dla kobiet, asystentka szefa banku i account executive w agencji reklamowej. Należy do Mensy.
Cudowne CV spreparowane przez wydawcę. Ale nie tłumaczy, dlaczego Marta Kuszewska postanowiła zafundować mi tak nieznośną lekturę...
Autorka snuje opowieść o środowisku już nie takich młodych jak ja-wieczny kawaler ludzi, którzy zajmują się imprezowaniem, piciem, knuciem intryg, graniem na wyścigach, braniem narkotyków, a przede wszystkim – romansowaniem. W kolejnych odsłonach-rozdziałach pojawiają się narracje cudzołożników: Inki, Roberta, Leszka... |
|
|
Potworności na polsko-amerykańskim gruncie
[Recenzje - proza]
|
Katarzyna Berenika Miszczuk, Wilk, Warszawa 2006
Stała się rzecz niebywała... Katarzyna Berenika Miszczuk (1988) jeszcze jako uczennica liceum zadebiutowała jako „pisarka”. Dobrotliwa Muza zaś opublikowała jej powieść – Wilk. A ja co, głupi? Jak przystało na rozwiązłego jawnogrzesznika lekturowego, postanowiłem ją przeczytać! Dlatego wypruję z siebie kilka zdań, by ostrzec innych przed potwornościami spod ręki maturzystki 2007. |
|
|
Bieg po młodoliteracki sukces – antywzór
[Recenzje - proza]
|
Alan Sasinowski, Sukces, Szczecin 2006 (Biblioteka „[fo:pa]”)
Sukces portretuje światek zdeprawowanych artystów, którzy poszukują uznania i akceptacji wśród mas, szykując pseudokulturowe rozrywki pod publiczkę. Bohaterowie jego książki noszą znamiona autentycznych osób z życia publicznego. Są to m.in.: znana pisarka Dorota Kowalska (Masłowska), rockman Maciej Bolechowski (Maleńczuk). Na kartkach książeczki grasują dewianci wszelacy... z osiedlowego podwórka: rapujący diler Jarek – „Obmierzły Sodomita”, Diabeł – donżuan w dresie, Paweł „Jebol” Szewczuk z reality show. Przez tani, sensacyjny kryminał oprowadza z kolei Tomasz Lalik – 22-letni student polonistyki (alter ego autora?), kolega Doroty ze szkolnej i uczelnianej ławy, niedoceniony poeta. |
|
|
O aktach lektury i interpretacji – teoretycznie
[Recenzje - inne]
|
Anna Burzyńska, Michał Paweł Markowski, Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, Teorie literatury XX wieku. Antologia, Znak, Kraków 2006
W skład podręcznikowych Teorii literatury XX wieku wchodzą: cykl przyjaznych czytelnikowi „opowieści”, klarownych wywodów (pasjonatów – bo czuć, że piszący lubią przedmiot swoich badań i chcą zachęcić do dalszego zgłębiania teorii) o najważniejszych szkołach, orientacjach i metodologiach badawczych, rejestry bibliograficzne obejmujące teksty polskie i obce – tłumaczone lub nie. Dobór „bohaterów” poszczególnych rozdziałów jest autorski, ale wszystko postępuje zgodnie ze sprawdzonym w praktyce akademickiej – na moim ciele i umyśle też – wzorem. Oprowadzanie przez kolejne opcje metodologiczne (od psychoanalizy i fenomenologii, przez szkoły formalistów, hermeneutyki, strukturalizm i „posty”, semiotykę, dekonstrukcję, wciąż rozwijające się w Polsce nurty: feminizm, gender i queer studies, po pragmatyzm, historyzm, badania kulturowe i postkolonializm) trwa długo, ale nie nuży. Wykłady okazują się konkretne i wyczerpujące, wystarczą pilnemu studentowi przejść dalej... |
|
|
Opcja śląska: postmodernizm
[W CZASoPISMach]
|
„Opcje” 2006, nr 2 (Uwodzenie), 3 (Don’t worry)
Wakacje przysłużyły się Uwodzeniu. I narodzinom przyciągających uwagę tekstów o nim. Szczególnie po myśli Jeana Baudrillarda... Koncepcje francuskiego postmodernisty z książki O uwodzeniu zdominowały ton piszących do „Opcji” 2006, nr 2. Na zwieńczenie lata redaktorzy śląskiego kwartalnika przygotowali cykl artykułów, analiz i szkiców związanych z niebezpiecznymi związkami życia i literatury, z władzą ciała nad dyskursem poniekąd erotycznym...
Z kolei w jesiennym wydaniu pisma dowodzonego przez Alinę Świeściak skupiono się na wołaniu Don’t worry do uczestników epoki „post”. Autorzy numeru o „ekonomii politycznej postmodernizmu” twierdzą wręcz, że wcale nie taka straszna ponowoczesność, jak niektórzy ją przerysowują. O kierunkach rozważań piszących do „Opcji” zwolenników i przeciwników „stygmatycznego” postmodernizmu traktuje niniejszy przegląd. |
|
|
<< Poprzednie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 Następne >>
|
