Festiwal Kultura Polskich Czasopism – wrzesień 2006
[Aktualności - zaproszenia]
|
WODUJEMY CZASOPISMA
Wrześniowa odsłona festiwalu pod hasłem Wodujemy czasopisma odbędzie się w Gdańsku oraz w Sopocie, a zorganizowana zostanie we współpracy z Fundacją Wyspa Progress Gdańsk (w ramach Instytutu Sztuki Wyspa) i Towarzystwem Przyjaciół Sopotu.
W ciągu dwóch dni zaprezentuje się osiem redakcji czasopism, które będą promować swoje najnowsze numery. Oprócz tego zapraszamy na imprezy towarzyszące – spotkania autorskie oraz akcje artystyczne. |
|
|
Między wersatami
[Recenzje - proza]
|
Michał Sufin, Warszawskie wersety, Wołowiec 2006
Pewne kwestie bohaterów Sufina nastawione są na tani skandal i mało realistyczną prowokację. Młody prozaik szuka uciechy tekstualnej w przetwarzaniu bluzgów („potrzeba redystrybucji wkurwienia”?), ironicznych lub pustych w swym cynizmie przegięciach językowych, mających rozruszać „impotencjalnego” czytelnika. A nie wolno mu? Przecież bohaterowie kolegi Nahacza ledwo chodzą – nawaleni używkami młodości, postaci koleżanki Masłowskiej wojują poprzez fristajl lub wyrażenia z rynsztoka...
Wybór modelu pisania jest domeną/prawem autora. Ale odczuwający głód jakości czytelnik odniesie się do niej krytycznym okiem... z dez/aprobatą?! |
|
|
FelieTONy jak się patrzy
[FELIEtonY]
|
|
W tym miejscu będą się pojawiać moje pisma ulotne, impresje notowane pod wpływem chwili lub z długotrwałych bolączek namysłu. Powstają one za sprawką żywiołów towarzyszących życiu literackiemu i prywatnemu – osobnika pogrążonego tak w lekturach, jak w odbieraniu pozatekstowego świata. Tropię paradoksy i zjawiska, krytycznie przyglądam się starym i młodym. Czuwam. I wy trwajcie pośród felietonowych uczynków moich. Albo je odrzućcie. |
|
|
Czytane z dłoni
[Recenzje - poezja]
|
Marcin Siwek, Fuga dłoni, Kraków 2004
Marcin Siwek układa swe utwory w ciągi tematyczne (do współ/odczuwania, a dopiero potem domniemywania, prób ogarnięcia rozumem), roz/rzucając kości – miniatury formalnie eksperymentujące z wyznacznikami piosenki, monologu bądź poematu dialogowego, aforyzmu, a nawet haiku. Operowanie szeroko zakrojoną synestezją z kolei tworzy nagromadzenie obrazów, brzmień i od/głosów rejestrujących akty dozgonnej fizyczności („człowiek / po amputacji / drugiego człowieka”). Bo przemiany cielesności, ludzkiej (?) świadomości to kolejne dojmujące tematy ascetycznej poezji Siwka, która działa przez narzucanie do bólu ukonkretnionych wizji upadania i degradacji stworzenia. |
|
|
Adam Pluszka in French – Love
[Książki - glosy, myśli]
|
Adam Pluszka, French Love, Kraków 2006
French Love w poetyckim wydaniu Adama Pluszki to niewątpliwie intertekstowy „dyskurs miłosny”, palimpsest odzierany z obcej tekstury, obnażający ubezwłasnowolnienie kochaniem wielu języków.
[...]
Ten cykl quasi-sonetów daje i czerpie przyjemność (z) tekstu, zaś ich podmiot twórczy dąży do zaznania metafizyki: w polemicznej, ogarniętej dyskursywnym myśleniem przechadzce przez francuskie wcielenia postmodernizmu. |
|
|
<< Poprzednie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 Następne >>
|
