Keretowisko
[Książki - glosy, myśli]
|
Składa(n)ki (z) opowiadań Etgara Kereta
Etgar Keret (1967) – jeden z najbardziej znanych na świecie pisarzy izraelskich, jest uznawany za mistrza krótkiej formy. Jego opowiadania trafiły dość szybko do podręczników szkolnych i na listy lektur dla studentów ojczystych uniwersytetów. Pisywał też wiersze, felietony i scenariusze. Keret pracuje jako wykładowca Wyższej Szkoły Filmowej w Tel Awiwie. Sławę przyniosły mu jednak zbiory prozy. W Polsce ukazało się pięć tomów opowiadań Kereta, wybrane: Gaza blues (Świat Literacki 2000), Pizzeria „Kamikaze” (Świat Literacki 2001), oraz zachowujące ich oryginalną, autorską kompozycję: Osiem procent z niczego (W.A.B. 2006), Rury (W.A.B. 2007), Tęskniąc za Kissingerem (W.A.B. 2008).
Młodzi Izraelczycy mówią o nim: „Mamy swojego pisarza”. Krytycy ochrzcili go „skandalistą z Tel Awiwu”, „izraelskim Quentinem Tarantino”. |
|
|
Malowanie wrót
[Książki - glosy, myśli]
|
Judith Katzir, Matisse ma słońce w brzuchu, przeł. M. Sobelman, EMG, Kraków 2007
Powieść Judith Katzir otwiera nową serię wydawnictwa EMG: Kobieta. To jednak nie tylko kobieca proza, ale przede wszystkim jej historia - melancholijna, niczym filmy Erica Rohmera czy Alaina Resnais'a, poetycka, psychologiczna, żeńsko subtelna... Pastelowa, jak jej bohaterka, zakochana w starym kinie, starych książkach i... ludziach.
Rywi, dwudziestoletnia studentka, spędza czas, oglądając stare filmy i kartkując zakurzone książki w księgarni w Tel Awiwie. Pewnego wieczoru, kiedy wraca do wynajmowanego mieszkania, obok niej zatrzymuje się samochód. Kierowca wręcza jej kwiat.
Matisse ma słońce w brzuchu zaczyna się jak tani melodramat. Na tym jednak prostota tej historii się kończy. Opowieść o związku Rywi i starszego od niej o dwadzieścia lat, żonatego mężczyzny, Igala, opowieść o miłości totalnej i bezkompromisowej, wzniosłej i upokarzającej, staje się w ustach bohaterki poruszającym wyznaniem o poszukiwaniu w życiu tego momentu, który był decydujący i najważniejszy. |
|
|
AmosOZonia
[Książki - glosy, myśli]
|
Nowe i odkurzone książki Amosa Oza
Rodzina Oza przybyła do Palestyny w latach 30. z Rosji i Polski; niektórzy krewni byli aktywistami prawicowego odłamu ruchu syjonistycznego. Rodzice posyłali go przez pewien czas do szkoły nacjonalistyczno-religijnej.
W wieku 15 lat, buntując się przeciw wartościom rodziców, wyjechał z rodzinnej Jerozolimy i osiedlił się w kibucu Hulda, gdzie pracował i ukończył szkołę średnią. Rada kibucu wysłała go do Jerozolimy, żeby pełnił funkcję instruktora młodzieży. Następnie odbył służbę wojskową; zaczął publikować swe pierwsze opowiadania.
Pracował na polu przy zbiorze bawełny, po czym został wysłany na studia (filozoficzno-literackie) na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Powrócił znów do kibucu, gdzie przez ponad dwadzieścia lat uczył, pracował na polu i pisał. Wszystkie honoraria za prace literackie przekazywał społeczności kibucu, mając z kolei zapewnione utrzymanie.
Brał udział w walkach na froncie synajskim (1967) i na Wzgórzach Golan (1973). W okresie 1969-1970 przebywał w Oksfordzie, a w 1984-1985 w Ameryce. W 1986 r. opuścił kibuc i osiedlił się w Arad; jest profesorem literatury hebrajskiej uniwersytetu w Beer-Sheva i działaczem ruchu Pokój Teraz. Publikował wiele artykułów i esejów dotyczących konfliktu arabsko-izraelskiego, wzywając do kompromisu między Izraelem a Palestyńczykami, który pozwalałby na utworzenie państwa palestyńskiego.
Oz ogłosił szereg powieści oraz zbiory nowel i szkiców (często o tematyce polityczno-społecznej i meta/literackiej). Uznawany jest za najwybitniejszego żyjącego pisarza Izraela. Tworzy w języku hebrajskim. |
|
|
Każdy. Każdej? Każdemu?
[Książki - glosy, myśli]
|
Philip Roth, Everyman, przekł. J. Kozak, Czytelnik, Warszawa 2008
Everyman, człowiek-każdy, to specyficzna konstrukcja bohatera literackiego, typ wywodzący się z XV wieku, charakterystyczny dla staroangielskich dramatów. Bez twarzy, bez imienia, bez indywidualnych cech osobowości, człowiek taki jest anonimem a swoistym reprezentantem wszystkich ludzi.
Philip Roth w swojej najnowszej książce tworzy (pośmiertną) spowiedź postaci, o której wiemy sporo, ale przecież nie wiemy nawet jak ma na imię.
Bohater i narrator tomu Amerykanina, podobnie jak legendarny anonim – Everyman, przyjmuje wyzwanie śmierci. Ma za sobą zwyczajne życie zwykłego człowieka: kolejne małżeństwa, kolejne dzieci, dobrą pracę w agencji reklamowej, a przed sobą – konieczność zmierzenia się z odchodzeniem rówieśników, z własną słabością, chorobą i nieuchronnym końcem. |
|
|
Z dziejów powieści masturbacyjnej XX wieku
[Książki - glosy, myśli]
|
Philip Roth, Kompleks Portnoya, przeł. A. Kołyszko, Czytelnik, Warszawa 2008
Portnoy's Complaint | Kompleks Portnoya
– termin pochodzący od: Aleksander Portnoy (1933– ), zaburzenie, w którym silne obiekcje moralne i skłonności altruistyczne pozostają w ciągłym konflikcie z ekstremalnymi pragnieniami seksualnymi, często o charakterze perwersyjnym.
Opis Spielvogla brzmi:
„Występują liczne akty ekshibicjonizmu, voyeuryzmu, fetyszyzmu, autoerotyzmu i oralnych stosunków płciowych; jednakże ze względu na «moralność» pacjenta ani fantazje, ani owe akty nie przynoszą mu prawdziwej gratyfikacji seksualnej, wywołują natomiast destruktywne poczucie winy i lęk przed karą, zwłaszcza w formie kastracji" (Spielvogel, O., Zdumiony penis, „Internationale Zeitschrift fur Psychoanalyse", vol. XXIV, s. 909).
Spielvogel uważa, że przyczyn wielu objawów można doszukać się w więzach cechujących relację matki i dziecka. |
|
|
<< Poprzednie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 Następne >>
|
